|
|
|
 |
||
|
|
|
|||
|
|
||||
|
یادنامه منوچهر آتشی صفحه بعد |
||||
|
|
چند سال پیش خبر اینگونه در روزنامه ها و خبرگزاری ها پیچید:منوچهر آتشی، چهره ماندگار ادبیات ایران، درگذشت
آتشی از سال 1333 انتشار شعرهایش را شروع كرد و در فاصله‌ی چند سال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر درآید. نخستین مجموعه‌ی شعر او با عنوان �آهنگ دیگر� در سال 1339 در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نام‌های �آواز خاك� (تهران، 1347) و �دیدار در فلق� (تهران 1348) از او انتشار یافت. جز این مجموعه‌های شعر، داستان �فونتامارا� اثر ایگناتسیو سیلونه را هم به زبان فارسی ترجمه كرد كه در سال 1348 به‌وسیله سازمان كتاب‌های جیبی انتشار یافت. علاوه بر مجموعه‌های �وصف گل سوری� (1367)، �گندم و گیلاس� (1368)، �زیباتر از شكل قدیم جهان� (1376)، �چه تلخ است این سیب� (1378) و �حادثه در بامداد� (1380)، ترجمه‌ی آثاری چون دلاله (تورنتون وایلدر) و لنین (مایاكوفسكی) نیز در كارنامه‌ی ادبی آتشی به‌چشم می‌خورد. ضمن آن‌كه درباره‌ی آثار او دو كتاب نوشته شده است؛ اولی با عنوان �منوچهر آتشی� به قلم محمد مختاری و دیگری �پلنگ دره‌ی دیزاشكن� از فرخ تمیمی. منوچهر آتشی دو سال پیش برگزیده‌ی كتاب سال جمهوری اسلامی ایران و امسال نیز برگزیده‌ی همایش چهره‌های ماندگار بود. وی قرار بود تا چندی دیگر یك مجله‌ی ادبی منتشر كند. (به نقل از ایسنا).
|
|||
|
|
||||
|
|
|
|
||
