هرگاه بین دو یا چند نفر در عمل و اقدامی مواضعه و تبانی شود عبارت گاوبندی
مورد استشهاد و تمثیل قرار می گیرد . به قول علامه دهخدا :" با کسی گاوبندی
داشتن ، یعنی : در منافعی نامشروع با هم شریک بودن یا آنکه با کسی گاوبندی
کردن یعنی : با اودر عملی شریک شدن ."
کشاورزانی که در قرا و قصبات ایران به امر کشت و زرع اشتغال دارند دو دسته
هستند :
دسته اول کشاورزان مقیم که در محل کار، صاحب خانه و زندگی هستند و همان جا
کشاورزی می کنند که آنها را صاحب نسق می گویند .
دسته دوم کشاورزان غیرمقیم هستند که این دسته را در اصطلاح عمومی خوش نشین و
در منطقه مازندران اکاره می گویند . خانه و زندگی خوش نشینها در روستاهای
دیگر است ولی چون درمحل سکونت و زادگاهشان اراضی دایر و مزروع به قدر کفایت و
احتیاج وجود ندارد اوایل بهار که فصل کشت و زرع است به روستاهای دوردست می
رفتند و هرکدام قطعه زمینی از مالک قریه می گرفتند و مانند کشاورزان مقیم در
زمین مورد اجاره گاوبندی و زراعت می کردند و پس از برداشت محصول و پرداخت
بهره مالکانه به روستاهای خویش باز می گشتند .
عبارت گاوبندی در اصطلاح کشاورزی به معنی استفاده از گاونر- گاو کاری – برای
شخم و زراعت است به این ترتیب که یک جفت گاو کاری را با نهادن یوغ در گردن به
خیش می بندند و از آن برای شخم زدن و آماده کردن زمین برای زراعت استفاده می
کردند .
تا چندی قبل که تراکتور و سایرآلات و ابزار موتوری وجود نداشت چون گاوکاری
مورد استفاده قرار می گرفت لذا عبارت گاوبندی با امور کشت و زرع ترادف پیدا
کرد و از آن به منظور کشاورزی و زراعت افاده معنی می شد .
اما معنی مجازی آن یعنی مواضعه و تبانی و شرکت در منافع نامشروع ، از آنجا
سرچشمه گرفته است که مباشران و متصدیان وصول بهره مالکانه برای آنکه منافع
بیشتری نصیبشان گردد با یک یا چند نفر از خوش نشینها در زراعت و گاوبندی شریک
می شدند و منافع حاصله را با یکدیگر تنصیف و تقسیم می کردند .
منتها جان کلام اینجاست که در موقع برداشت بهره مالکانه که برمبنای مساحت
اراضی تحت کشت تعیین و از کشاورزان وصول می شد جناب مباشر! مساحت زمینهای
شراکتی را که با خوش نشینها گاوبندی کرده کمتر از میزان مقرر تقویم می کرد و
یا اصولاً به حساب نمی آورد تا زیان و ضرری متوجه او و شریک گاوبندیش نشود .
علت اینکه مباشر یا کارپرداز با کشاورزان مقیم صاحب نسق گاوبندی نمی کرد ،
یعنی شریک نمی شد ، و این کار با خوش نشینها و اکاره ها انجام می داد از این
جهت بود که کشاورزان مقیم به اوضاع و احوال و مساحت زمینهای تحت کشت یکدیگر
کاملاً آشنا بودند و احتمال می رفت که تبانی و گاوبندی مباشر با آنان به
وسیله سایر کشاورزان مقیم فاش و برملا شود ولی خوش نشین و اکاره این شرایط را
نداشت ، از جای دور آمده بود و میل داشت رضایت خاطر نماینده مالک ( مباشر )
را به هر نحوی جلب کند تا سالهای آینده نیز بتواند در آن منطقه کشاورزی و
بهره برداری کند . به این جهت مباشر یا کارپرداز با اطمینان خاطر می توانست
با او گاوبندی کند و منافع حاصله را بدون دغدغه و نگرانی بالا بکشد . استمرار
در این عمل از طرف مباشر و خوش نشین موجب شد که از عبارت گاوبندی در افواه
عمومی به معنی مواضعه و تباین و شرکت در منافع نامشروع استناد و تمثیل کنند .