آب زیر کاه به کسانی اطلاق می شود که زندگی و حشر و نشر اجتماعی خود را بر
پایه مکر و عذر و حیله بنا نهند و با صورت حق به جانب ولی سیرتی نا محمود در
مقام انجام مقاصد شوم خود بر آیند. این گونه افراد را مکار و دغلبار نیز می
گویند و ضرر و خطر آنها از دشمن بیشتر است زیرا دشمن با چهره و حربه دشمنی به
میدان می آید در حالی که این طبقه در لباس دوستی و خیر خواهی خیانت می کنند.
اکنون باید دید در این عبارت مثلی، آبی که در زیرکاه باشد چگونه ممکن است
منشأ زیان و ضرر شود.
آب زیرکاه از ابتکارات قبایل و جوامعی بود که به علت ضعف و ناتوانی جز از
طریق مکر و حیله یارای مبارزه و مقابله با دشمن را نداشتند. به همین جهت برای
آنکه بتوانند حریف قوی پنجه را مغلوب و منکوب نمایند، در مسیر او با تلاقی پر
از آب حفر می کردند و روی آب را با کاه و کلش طوری می پوشانیدند که هیچ عابری
تصور نمی کرد آب زیر کاهی ممکن است در آن مسیر و معبر وجود داشته باشد. باید
دانست که ایجاد این گونه با تلاقهای آب زیرکاه صرفأ در حول و حوش قرا و قصبات
مناطق زراعی امکان پذیر بود تا برای عابران وجود کاه و کلش موجب توهم و سوءظن
نشود و دشمن با خیال راحت و بدون دغدغه خاطر و سرمست از باده غرور و قدرت در
آن گذرگاه مستور از کاه و کلش گام بر می داشت و در درون آب زیرکاه غرقه می شد.
آب زیرکاه در قرون و اعصار قدیمه جزء حیله های جنگی بود و سپاهیان متخاصم را
از این رهگذر غافلگیر و منکوب می کردند.
