گریه دروغین را به اشک تمساح تعبیر کرده اند. خاصه گریه و اشکی که نه از باب
دلسوزی بلکه از رهگذر ریا و تلدیس باشد ، تا بدان وسیله مقصود حاصل آید و سوء
نیت گریه کننده جامه عمل بپوشد.
سابقا معتقد بودند که غذا و خوراک تمساح به وسیله اشک چشم تأمین می شود .
بدین طریق که هنگام گرسنگی به ساحل می رود و مانند جسد بی جانی ساعتها متمادی
بر روی شکم دراز می کشد. در این موقع اشک لزج و مسموم کننده ای از چشمانش
خارج می شود که حیوانات و حشرات هوایی به طمع تغذیه بر روی آن می نشینند.
پیداست که سموم اشک تمساح آنها را از پای در می آورد . فرضأ نیمه جان هم
بشنود و قصد فرار کنند به علت لزج بودن اشک تمساح نمی توانند از آن دام
گسترده نجات یابند.
خلاصه هربار که مقدار کافی حیوان وحشره در دام اشک تمساح افتند، تمساح پوزه
ای جنبانیده به یک حمله آنها را بلع می کند و مجددآ برای شکار کردن طعمه های
دیگر اشک می ریزد.