عبارت بالا کنایه از رشوه دادن و به اصطلاح دیگر حق و حساب دادن است.
برای رشاء و ارتشاء اصطلاحات زیادی وجود دارد که از همه مصطلح و معروفتر همین
ضرب المثل بالا و اصطلاح خر کریم را نعل کرد است.
در بعضی از کتب تاریخی آمده که فرستادگان خسرو پرویز پادشاه ساسانی که همه
سبیلهای کلفت داشته اند چون به خدمت رسول اکرم (ص) رسیدند حضرت فرمود : من
تشبه بقوم فهو منهم. به همین جهت مسلمین از آن تاریخ سبیل را کوتاه کردند و
بر ریش افزودند.
در عصر صفویه بازار سبیل دوباره رونق یافت و سلاطین صفویه به علت انتساب به
شیخ صفی الدین اردبیلی چون خود را اهل عرفان و تصوف می دانستند و به همین سبب
لقب مرشد کامل را اختیار کرده بودند لذا غالبا سبیلهای چخماقی و کلفت می
گذاشتند و مریدان و پیروانشان را نیز به این امر تشویق می کردند. کسانی که
سبیلهای بلند و چخماق داشتند ناگزیر بودند همه روزه چند بار به نظافت و آرایش
آن بپردازند زیرا اگر تعلل و تسامح می ورزیدند سبیلها آویزان می شد و آن هیبت
و زیبایی که انظار دیگران را به خود جلب نماید از دست می داد.
سبیل پر پشت و متراکم وقتی به هم پیوسته می شد و جلا پیدا می کرد که آن را
چرب می کردند و با دست مالش می دادند.
آنهایی که قدرت و تمکن کافی نداشتند خود به این کار می پرداختند ولی سران و
ثروتمندان افرادی را برای سبیل چرب کردن داشتند. کار سبیل چرب کن این بود که
در مواقع معین که صاحب سبیل مهمانی رسمی داشت و یا می خواست به مهمانی برود
دست به کار می شد و با روغن مخصوص سبیل را جلا و زیبایی می بخشید.
بدیهی است اگر از عهده سبیل چرب کردن به خوبی بر می آمد صاحب سبیل مشعوف و
خرسند می شد و در این موقع سبیل چرب کن هر چه می خواست از طرف صاحب سبیل بر
آورده می شده است.
به این ترتیب بود که اصطلاحات: سبیلش را چرب کن ، سبیل کسی را چرب کردن ،
سبیل چرب شده ، و امثال آن مرسوم شد و کم کم رایج گردید.
