سنگ کسی را به سینه زدن
این عبارت که به صورت ضر ب المثل در آمده و عارف و عامی به آن استناد و تمثیل
می کنند در مورد حمایت و جانبداری از کسی یا جمعیتی به کار می رود، فی المثل
گفته می شود:" از کثرت پاکدلی و عطوفت سنگ هر ضعیفی را به سینه می زند و از
هر ناتوانی هواداری می کند" یا به شکل دیگر:" چرا این همه سنگ فلانی را به
سینه می زنی؟" که در هر دو صورت مبین حمایت و غمخواری و جانبداری است که از
طرف شخصی نسبت به شخص یا افراد و جمعیت های دیگر ابراز می شود.
این سنگ که در عبارت بالا مورد بحث است سنگ زور خانه است که بازوان سطبر و
نیرومند می خواهد تا آن را چندین بار بالا بکشد و پایین بیاورد بدون آنکه ته
سنگ با زمین تماس پیدا کند.
در قرون گذشته هر دسته از پهلوانان سنگ مخصوصی در زور خانه داشته اند و اگر
پهلوانی سنگ دیگری را به سینه می زد . بالای سینه می کشید احتمال داشت که آن
سنگ بر اثر بد دست بودن و بد قلقی کردن و ثقل و سنگینی فوق العاده به روی
سینه آن پهلوان مغرور و کم تجربه سقوط کند و موجب جرح و صدمه و نا راحتی گردد
لذا آن پهلوان را عقلای قوم از اینکار منع و موعظه می کردند که از باب احتیاط
سنگ دیگری را به سینه نزند یعنی با سنگ نا شناخته و زیاد تر از قدرت و
زورمندی خود تمرین نکند و حدود و ثغور پهلوانی را ملحوظ و محفوظ دارد تا
احیانا موجب خسران و انفعال نگردد.
این عبارت رفته رفته از گود زور خانه به کوی و برزن و خانه و کاشانه سرایت
کرده درمیان عامه و به صورت ضرب المثل در آمد با این تفاوت که اصل قضیه مبتنی
بر غرور و خود خواهی ولی در معنی و مفهوم مجازی مبین حمایت و غمخواری و
جانبداری است.