کسانی که به طرز سهل و ساده و بدون تحمل و رنج و زحمت در مقام جلب دوست بر
آیند و بیان خوش و حسن خلق را پایه و اساس تحصیل دوست و جلب محبت قرار دهند
ضرب المثل بالا در مورد آنان به کار برده شده می گویند " فلانی با آب حمام
دوست می گیرد."
از آداب دیگر در حمام عمومی خزینه دار قدیم این بود که اگر تازه واردی کسی از
آشنایان و بستگان نزدیک و بزرگتر از خود را در صحن حمام می دید فورا به خدمتش
می رفت و به منظور اظهار ادب و احترام او را مشت و مال می داد یا اینکه لیف
صابون را به زور و اصرار از دستش می گرفت و پشتش را صابون می زد.
سنت دیگر این بود که هر کس وارد خزینه حمام می شد به افرادی که شست و شو می
کردند سلام میکرد و ضمنا در همان پله اول خزینه دو دست را زیر آب کرده کفی از
آب خزینه بر می داشت و به یکایک افراد حاضر از آن آب حمام تعارف می کرد .
برای تازه وارد مهم و مطرح نبود که افراد داخل خزینه از آشنایان هستند یا
بیگانه به همه از آب مفت و مجانی تعارف می کرد و مخصوصا نسبت به افراد بیگانه
بیشتر اظهار علاقه و محبت می کرد زیرا آشنا در هر حال آشناست و دوست و آشنا
احتیاج به تعارف ندارند. اگر آدمی بتواند از بیگانگان با آب حمام دوست بگیرد
کمال عقل و خردمندی است زیرا آب حمام آبی است بی قابلیت و تعارف آن هم تعارفی
است که یکشاهی خرج بر نمی دارد . در هر صورت این رسم از قدیمترین ایام یعنی
از زمانی که حمام خزینه به جای آب چشمه و رودخانه برای نظافت و پاکیزگی مورد
استفاده قرار گرفت معمول گردید و چه بسا دوستی و صمیمیتی که از این رهگذر
پایه گذاری شد و چه بسا افرادی که با آب حمام دوست گرفته اند.
