گاهی اتفاق می افتد که شخصی موضوع ساده ای را تا نقطه انتها که ضرور و لازم
به نظر نمی رسد دنبال می کند. در چنین موقع در باب تمثیل و کنایه می گویند:
می خواهد تا فیها خالدون برود.
همچنین در مورد ناطق و سخنرانی که مطلب واضح و پیش پا افتاده ای را به تطویل
و درازا بکشاند و به اطناب سخن بپردازد در مقام تعریض و کنایه می گویند :"
عجب حوصله ای دارد، می خواهد تا فیها خالدون را بگوید."
البته همه کس می داند که عبارت فیها خالدون از آیات قرآن کریم است و آیة
الکرسی به این جمله ختم می شود. اساس دعای آیة الکرسی و تلاوت آن به طریق ده
وقف به منظور نیت و استجابت دعا تا عبارت:" وهو العی العظیم" است که اگر
تلاوت ده مرتبه سوره الحمد را نیز به آن علاوه کنیم وقت زیادی را می گیرد
بنابر این چنانچه کسی پس از انجام این برنامه مفصل بقیه آیة الکرسی تا آخر
آیه یعنی:" هم فیها خالدون" ادامه دهد افراد کم حوصله به چنین شخصی البته از
باب شوخی و مطایبه می گوید:" لزونی ندارد تا هم فیها خالدون بروی". البته
مقصود متکلم این است که پس از نیت کردن و استجابت دعا به طریق ده وقف که به
عبارت:" وهوالعی العظیم" منتهی می شود دیگر لزومی ندارد که تا فیها خالدون
خوانده شود.
