هر کس درمعتقدات مذهبی و مبانی اخلاقی تغییر رویه دهد ، درباره اش به ضرب
المثل بالا تمثل می جویند و می گویند ، فلانی پالانش کج است که اگر طرف مورد
بحث مرد باشد یعنی ایمان و عقیدتش خلل پذیرفته و اگر زن باشد به این معنی است
که از طریق عفت و طهارت منحرف گردیده است .
آقایان روحانیون قبل از اختراع اتومبیل بر اسب و قاطر و غالبا دراز گوش سوار
می شدند و برای وعظ و خطابه و مهمانی به خانه این و آن می رفتند که شاید هم
اکنون نیز در بعضی از شهرهای کوچک و روستاها کماکان بر چهارپایان سوار شوند .
بعضی از روحانی نماها – نه روحانیون واقعی – در عصر قاجاریه مردم را برای
سواری می خواستند تا مقاصد و نیاتشان را بدان وسیله به سر منزل مقصود برسانند
. ضمنا می دانید که پالان مرکوب به وسیله تنگ اسب باید سفت و محکم بسته شده
باشد تا بتوان بر آن سوار شد و سواری گرفت . اکر مرکوبی پالانش کج باشد خوب
سواری نمی دهد و راکب را به زحمت می اندازد . معنی و مفهوم ظاهری و مجازی ضرب
المثل بالا این است که طرف مورد بحث تغییر عقیده داده به مذهب یا مسلک دیگری
متمایل شده است ولی مقصود باطنی و نهایی این بود که وی سواری نمی دهد یعنی از
ما گوش شنوایی ندارد . پس در این صورت باید طرد شود تا ایجاد زحمت نکند
