عبارت بالا در عرف اصطلاح عرفا و ارباب ذوق وادب کنایه از ترک علایق ، پشت پا
زدن به دنیا و مافیها و رهاکردن امیال و آرزوها باشد .
خواجه شیراز می فرماید :
من هماندم که وضو ساختم از چشمه عشق
چهارتکبیر زدم : یکسره بر هرچه که هست
باید دید منظور از چهار تکبیر و شان نزول آن چیست که آدمی چون بخواهد تبرای
مطلق از ما سوی بجوید آن را به چهار تکبیر تعبیر میکند .
تکبیر از لحاظ ریشه و مفهوم لغوی " بزرگ و کلان گردانیدن چیزی و بزرگ شمردن و
بزرگی صفت کردن آن چیز آمده است " همچنین به منظور بزرگ داشتن و خدای را به
بزرگی یاد کردن نیز تکبیر می گویند .
در محارباتی که در صدر اسلام بین مسلمین وسپاهیان دشمن روی می داد هنگامی که
جنگ مغلوبه می شد مسلمین تکبیرگویان پیش می رفتند و با صدای الله اکبر
شمشیرمی زدند تا دوست و دشمن را بشناسند و احیاناً به جانب خودی و آشنا
شمشیرحوالت نکنند . از طرف دیگرتکبیر علامت فتح و پیروزی هم بوده است .
درمیدان جنگ پس ازغلبه بردشمن تکبیر میگفتند . به هنگام صلح هم چون متهمی در
مجمع عمومی و محضر قضات محکمه اقراربه جرم می کرد مستنطق یا بازپرس به علامت
موفقیت تکبیر میگفت و حاضران جلسه با صدای بلند پاسخ می دادند .
تکبیر دیگری به نام تکبیرة الاحرام داریم که اولین تکبیر نماز است وچون بعد
از آن سخن گفتن یا عملی غیر از اعمال نماز به جای آوردن حرام است بدین جهت آن
را تکبیرة الاحرام گویند .
اما چهارتکبیراختصاص به نماز میت دارد که به مذهب اهل سنت و جماعت بر جسد و
جنازه میت گفته می شود و چون بعد از آن میت را برای همیشه وداع می گویند لهذا
در اصطلاح عمومی از آن به معنی و مفهوم ترک و قطع علایق تعبیر شده است .
توضیح آنکه قبل ازخلافت عمر نماز میت را با چهارو پنج و شش تکبیر می گزاردند
. در زمان عمر منحصر به چهار تکبیر شد . و از آن موقع تاکنون در نزد اهل سنت
به همین منوال باقی مانده است ولی در مذهب تشیع خلافی نیست که در نماز میت یا
نماز جنازه پنج تکبیر گفته می شود .
این نکته هم ناگفته نماند که تنها بر جنازه مولای متقیان حضرت علی بن ابی
طالب (ع) هفت تکبیر گفته شده .
در پایان مقال بی مناسبت نیست که این روایت را در رابطه با فضیلت چهار تکبیر
نقل کنیم :
هرکس در بامداد بعد از وضو با غسل با خلوص نیت و از صمیم قلب چهار تکبیر را
رو به سوی چهار جهت اصلی بر زبان بیاورد به طور حتم به مراد خود به شرط اینکه
مشروع و عقلانی باشد خواهد رسید ... از چهار تکبیر برای هر حاجت حتی رفع
دشمنی هم می توان استفاده کرد . اگر شما دشمنی داشته باشید که از او می ترسید
وبیم دارید که گزندی به شما بزند می توانید به وسیله چهار تکبیر دشمنی او را
نسبت به خود رفع نمایید مشروط بر اینکه نخواهید آسیبی به او برسد ، چون از
اسم اعظم خداوند نباید استمداد کرد مگر برای کارهای مشروع و اعمال مثبت نه
اعمالی که باعث آزار دیگری بشود یا به او آسیب برساند که در این صورت نتیجه
معکوس به دست می آید و آن کس که برای آزار دیگری چهار تکبیر میگوید خود دچار
رنج و بدبختی می شود .