"کورت ونهگات" ، نویسنده مشهور آلمانی تبار روز
پنجشنبه در منهتن درگذشت. وی در هنگام مرگ 84 سال داشت. این خبر به وسیله یک دوست
خانوادگی قدیمی "ونهگات" داده شد. علت مرگ وی صدمات مغزی ناشی از سقوط بود که چند
هفته قبل اتفاق افتاده بود.
آقای ونهگات نمایشنامه ، مقاله و نوشتههای کوتاه تخیلی
مینوشت ، اما عمده شهرت وی و چیزی که او را مبدل به یک بت ادبی به خصوص برای
دانشجویان دهه 60 و 70 کرد ، آثار کلاسیک ضد فرهنگ رایج آمریکا بود. کپیهایی از
نسخههای مندرس جلد کاغذی آثارش در آن دوره در جیب پشتی شلوارهای جین آبی دانشجویان
و در خوایگاههای دانشجویی در سرتاسر ایالت متحده یافت میشد.
لحظه سرنوشتساز در زندگی ونهگات ، زمانی بود که وی به عنوان
یک زندانی نازیها در کشتارگاهی در درسدن آلمان ، شاهد بمباران این شهر توسط
نیروهای متفقین بود. بمباران وحشتناکی که در آن 134 هزار نفر از ساکنان درسدن در
سال 1945 در پی بمباران جان سپردند.
روزنامه نیویورک تایمز
مقاله مشروحی را به همین مناسبت منتشر کرده
است.
اما لینکهای مفید دیگر برای آشنایی با این نویسنده بزرگ اینها
هستند:
بیوگرافی ونهگات در سایت کتاب نیوز
داستانهای
كلاسیك فارسی خویشاوند آثار ونه گات هستند :
گفتگو با علی اصغر بهرامی مترجم آثار ونهگات
هریسن برگرسن : داستان کوتاهی از ونهگات در یکی از
شمارههای قدیمی رونامه شرق
خبر خبرگزاری مهر
در مورد درگذشت ونهگات
نوشتهای در مورد رمان "صبحانه قهرمانان" در سایت کتاب نیوز
نوشته
بسیار خوبی در مورد رمان معروف "سلاخخانه شماره پنج" در سایت آکادمی فانتزی ایران
سلاخ خانه دوست
داشتنی در مجله کاپوچینو
سلاخخانه شماره پنج در سایت کتاب نیوز
یک سایت خوب درباره
ونهگات
ونهگات در ویکیپدیا
ترجمه مقالهای از لوموند در سایت ماندگار در مورد ونهگات
پینوشت :
- نام ونهگات به شیوههای مختلفی در فارسی نوشته میشود ، که جستجوی اینترنتی را
بسیار دشوار میکند : وونهگات ، فونهگات ، فونگات ، ونهگات و ...
- در مورد بعضی از حوادث و رویدادها بهتر است جمعی نوشت. نوشتن یک مطلب جامع در
مورد ونهگات از یک نفر برنمیآید. چه خوب در وبلاگستان کمیتههای ترجمه و نگارش در
این موارد ، میداشتیم.
این سه شخصیت
معروف جهان ادب و فلسفه نیز در ماه های ژانویه ، فوریه و مارس امسال و اندک
زمانی قبل از مرگ کورت ونه گات (پنجشنبه 13 آوریل 2007) با زندگی بدرود گفتند.
مطالبی نیز درباره آنها بخوانید:
سیدنی شلدون
(یادنامه)
ژان بودریار
هنری ترویات