نظامی
گنجوی از بزرگترین شاعران قرن ششم هجری و از معاصران عطار و خاقانی
است. وی را با پنج اثر جاویدانی که تحت عنوان پنج گنج از خود به
یادگار گذاشته است می شناسیم. این پنج مثنوی ماندگار عبارتند از :
لیلـی و مجـنون،
خسرو و شیرین،
هفت گنبد، مخزن الاسرار و اسکندر نامه. شعرخاقانی و
نظامی از جهت سبک دارای ویژگی ها و مشابهت هایی است که این دو شاعر بلند
پایه را در سبکی مشخص به نام سبک آذربایجانی قرار داده است. از
میان پنج منظومه نامی او دو منظومه لیلی و مجنون و خسرو
و شیرین را در این
بخش تقدیم می داریم: