حسن اسماعیل
زاده
حسن
اسماعیل زاده در سال 1301 در زنجان به دنیا آمد. در کودکی به همراه خانواده اش به
تهران مهاجرت کرد. هفت هشت ساله بود که مادرش او را به شاگردی به دست استاد محمد
مدبر سپرد. استاد مدبر در کارگاهی در سر چهار راه گلوبندک کار می کرد. ده سال نزد
او رمز قلم کشیدن و هنر رنگ آمیزی را آموخت. در این سالها رنگ می سایید، گچبریهای
خانه های اعیان را رنگ می زد و نقاشی می کرد، گهگاه نیز نقشهایی بر پرده بوم می
انداخت.
خیلی ها وی را مدبر زنده می دانند ، فقط با یک تفاوت که وی نرم تر و ملایم تر از
استاد محمد کار می کند.
استاد اسماعیل زاده
نقش پردازی بر روی تابلو را در قهوه خانه سنگتراشی ها آغاز کرد. این قهوه خانه در
بازار تهران، نرسیده به چهار سو بزرگ قرار داشت. قهوه خانه سنگ تراشها، از قهوه
خانه های بازمانده از دوره قاجار بود و آن را کریم آبادی می گرداند.
بعدها در قهوه خانه
های قدیم و معتبر تهران، مانند قهوه خانه مشهدی صفر، بالای آب انبار سید اسماعیل،
قهوه خانه عباس تکیه در میدان مولوی و قهوه خانه محمود مسگر در میدان قزوین می نشست
و نقاشی می کرد. او به سفارش قهوه چیان، نقاشیهای دلخواه آنان را می کشید و از
دستمزدی که از آنها می گرفت گذران زندگی می کرد. اکنون سالهاست که کارگاهی کوچک در
طبقه دوم "پاساژ جم زاده" در میدان امام حسین دایر کرده و در آن به نقاشی مشغول
است.
نقاشیهای اسماعیل
زاده، خط ، سبک ، رنگ و قلم استادش، مدبر، را می نماید. هنر و ذوقش را بیشتر در
نقشینه کردن موضوعات مذهبی، به خصوص وقایع کربلا، به کار برده است. از رنگها،
رنگهای تلخ و تیره، مانند قهوه ای را بیش از رنگهای دیگر دوست دارد. در زمینه
نقاشیهای تابلوهایش آن رنگها به خوبی نمایان است.
تابلوهای بسیار زیادی
در زمینه حماسه های مذهبی و ملی و موضوعات رزمی و بزمی کشیده است. از جمله نقاشیهای
او "خیمه گاه سید الشهدا"، "جنگهای حضرت علی"، "آتش رفتن سیاوش"، "جنگ رستم و
اشکبوس" و "بهرام و گل اندام" را می توان نام برد.
تابلوی نقاشی "پهلوان
نایب از در می آید تو"، که صحنه ای از فضای سرپوشیده قهوه خانه سنگ تراشها را نشان
می دهد، بیش از سایر آثارش دوست دارد. از اثار تازه او "هفت خوان رستم" و "جنگ
امام حسین" و چند تابلوی دیگر است که در موزه کندلوس در روستای کندلوس چالوس
نگهداری می شود.