بطوریکه نوشته اند، حبیب ایرانی یا فارسی معروف به حبیب عجمی ابتدا پول قرض میداد؛ یعنی صراف بود؛ بعد زاهد و معتکف گردید و خانقاهی در کنار سواحل فرات برپا کرد. او دوست و شاگرد حسن بصریبود. حسن بصری برای دانش و تقوایی که داشته در تاریخ اسلام شهرت دارد. گفته اند حسن بصری بطور مستقیم و یا با یک واسطه از علی بن ابیطالب(ع) دانش آموخته. یکی از گفته های او اینست: من وقت خود را در پاک کردن دل خود صرف میکنم؛ در حالیکه دیگران سرگرم سخن گفتن و سیاه کردن اوراق هستند.

حبیب را موسس فرقه تصوف ایرانی دانسته و سال فوت او را 116 و 120 هجری ثبت کرده اند. بی تردید وی از ایرانیان وطن دوست بوده و در تأسیس عرفان ایرانی نقش ارزنده و قابل تقدیر و تقدیس داشته است.